لبن
لبى
لت
2. ⇒ لبّى
لَبَّاهُ [inf. n. تَلْبِيَةٌ] He said to him لَبَّيْك. (MA.)
لَبَّيْكَ
لَبَّيْكَ, and لَبَّيْهِ, and لَبَّىْ يَدَيْكَ: see art. لب.
لبن
لبى
لت
لَبَّاهُ [inf. n. تَلْبِيَةٌ] He said to him لَبَّيْك. (MA.)
لَبَّيْكَ, and لَبَّيْهِ, and لَبَّىْ يَدَيْكَ: see art. لب.